Epos quhet tërësia e krijimeve epike popullore për bëmat e heronjve legjendarë ose për ngjarjet e mëdha historike.
EPOS
Shkëputur nga “Eposi i Kreshnikëve”: Vajtimi i Ajkunës Drita a dale e drite s’po ben, ka le diellit e nuk po nxeha : ça ka ba Gjeto SINDI Basho Muji ; Djalin n’dhe Muji e ka shti... A dredhe Muji e në shpi ka shkue, nana e djalit po e pyet ; - Mujo, djalin ç’ma ka gjete ? N’Lugjet t’Verdha, a thue ka mbete ? Qyqe vetëm rrugën paska marre, kane zane vend yjt’ vajin me e ndie ! Kur ka dale nder Lugjet t’Verdha, atëherë nana hanen ka mallkue : - T’u shkimte (shoftë) drita ty, o mori hane, qe s’ma çove atë natë nji fjalë, n’Lugje t’Verdha, shpejt më dale bashkë me hy n’nji varr me djalë ! Kur ka shkue te varri i djalit, ka pa ahin treqind vjeç, ahi ishte rrema-rrema, nji ma t’bukrin mbi varr po e shtin Mire po pshtetet për degë t’ahit pikon loti mbi varr te djalit Kane lanë kangen zogjtë e malit, kane lanë kangen me veshtrue ! - Po a s’e din se kush ka ardhe, qe nuk cohesh për m’u fale, more i miri i nanes-o ? Amanet, o more bir, dil nji here ksi burgut t’erret, fol me nanen që t’ka rrite s’m’ke lanë kurrë kaq shume me prite ! More Omer i nanes-o ; A thue gjokun me ta prue ? Dil nji here për me lodrue bjer nder gurra me u freskue kërko majat bashke me zana se ty varrin ta ruen nana, mori i miri i nanes-o !